ادبیات یکی از مهم ترین جنبه‌های فرهنگ هر سرزمین است. زبان و ادبیات پارسی از قدیمی‌‌ترین زبان‌ها است که شعر در آن از اهمیت بالایی برخوردار است. شاید بسیاری از ما تصور کنیم که شعر فقط برای مطالعه ادبی است و از زندگی مدرن فاصله زیادی دارد، اما باید بدانید در واقع زندگی ما با شعر عجین شده است. ما در شادی‌ها، غم‌ها، ناامیدی و ترس از شعر بهره می‌بریم. به اشعار حافظ تفال می‌زنیم و هنگام سوگواری و سرور شعر می‌خوانیم. شعر در انواع سبکها برای ما حائز اهمیت است؛ اما در میان این سبکها، شعر عاشقانه محبوبیت بیشتری دارد. جالب است بدانید که قدمت شعرهای پارسی (عمدتا متن‌های موزون در سبک عرفانی) به زمان ظهور زرتشت بازمی‌‌گردد که در کتاب اوستا نیر نمونه‌هایی از آن مشاهده می‌شود.
اشعار حماسی و داستانی در قرن ۲ و ۳ از زبان گوسان‌ها و خنیاگران دوره اشکانیان و ساسانیان روایت می‌شدند؛ اما قدمت شعر عاشقانه فارسی را می‌توان مربوط به ظهور منظومه‌های عاشقانه شاهنامه و بیژن و منیژه و بعدتر سعدی، جامی و قاآنی دانست. شعر عاشقانه بزرگان ادبیات کهن ایران زمین از ارزشمندترین میراث فرهنگی کشور است. گنجینه‌هایی سرشار از هنر و مهارت در رقص واژه‌ها که بر دل و جان عاشقان این سرزمین می‌نشینند. این متون و اشعار گاه بهترین راه ابراز عشق به معشوق می‌شوند و گاه مرهمی بر حال و روز رنجور عاشق در فراق محبوب. در ادامه قصد داریم به معرفی 7 نمونه از اشعار عاشقانه کهن شاعران ایران بپردازیم؛ با ما همراه باشید.
معرفی 7 نمونه از شعر عاشقانه
ما در این زیر قصد داریم به معرفی 7 نمونه از اشعار عاشقانه بپردازیم.
-
شعر عاشقانه زیبا از قاآنی
میرزا حبیب الله شیرازی متخلص به قاآنی از شعرای بزرگ دوره قاجار است. دیوان اشعار این شاعر معروف و بزرگ شامل بیش از ۲۰ هزار بیت شعر و البته شعر عاشقانه است. در ادامه شعری عاشقانه و زیبا از این شاعر آورده اسم که این اثر شما را با سبک شعر قاآنی آشنا می‌کند.
گر به تیغم بکشی زار و به خونم بکشی
من نه انکار کنم چون تو بدان کار خوشی
پیش روی تو دو زلف تو سرافکنده به زیر
چون بر خواجهٔ رومی دو غلام حبشی
خوی خوش به بود از روی خوش ای ترک تتار
ورنه من باک ندارم که به خونم بکشی
بنشین تند و بگو تلخ بکش خنجر تیز
شور بختی بود از لعبت شیرین ترشی
-
اشعار عاشقانه سعدی
ابومحمد مشرف الدین مصلح بن عبدالله که با تخلص سعدی او را می‌شناسیم، از پرآوازه‌ترین شعرای ایران در قرن هفتم است. این شاعر بزرگ و گران قدر که با نام‌های “استاد سخن”، “شیخ اجل” و “پادشاه سخن” نیز از او یاد می‌کنند، جدای از کتب آموزنده و بی‌نظیر گلستان و بوستان، دیوان غزلیاتی دارد که گنجینه‌ای سرشار از شعر عاشقانه است.
خوش تر از دوران عشق ایام نیست
بامداد عاشقان را شام نیست
مطربان رفتند و صوفی در سماع
عشق را آغاز هست انجام نیست
کام هر جوینده‌ای را آخریست
عارفان را منتهای کام نیست
از هزاران در یکی گیرد سماع
زآن که هر کس محرم پیغام نیست
هر کسی را نام معشوقی که هست
می‌برد، معشوق ما را نام نیست
سرو را با جمله زیبایی که هست
پیش اندام تو هیچ اندام نیست
مستی از من پرس و شور عاشقی
و آن کجا داند که درد آشام نیست
باد صبح و خاک شیراز آتشیست
هر که را در وی گرفت آرام نیست
خواب بی هنگامت از ره می‌برد
ور نه بانگ صبح بی هنگام نیست
سعدیا چون بت شکستی خود مباش
خود پرستی کمتر از اصنام نیست
-
شعر عاشقانه نظامی گنجوی
مگر می‌شود زیباترین اشعار عاشقانه کهن ایران زمین را جست و جو کرد و از نظامی، شاعر بزرگ قرن ششم غافل شد؟! نظامی که در خمسه‌اش دلفریب‌ترین منظومه‌های عاشقانه را آورده است. لیلی و مجنون، خسرو و شیرین، اسکندرنامه، هفت پیکر و مخزن الاسرار مجموعه کتب خمسه نظامی هستند.
چو در نیم‌شب سر برارم ز خواب
تو را خوانم و ریزم از دیده آب
و گر بامدادست راهم به توست
همه روز تا شب پناهم به توست
-
غزل عاشقانه حافظ
حافظ شیرازی از جمله شاعران غزل سرای ایران زمین است که زیباترین اشعار عاشقانه را در دیوان خود جای داده است. حافظ شاعر غزل سرای قرن هشتم، اشعار زیبایی دارد که در طول دوران‌ها مورد توجه عاشقان بوده‌اند.
اگر آن تُرک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هِندویَش بخشم سمرقند و بخارا را
بده ساقی مِیِ باقی که در جنت نخواهی یافت
کنار آب رُکن آباد و گُلگَشت مُصَلّا را
فَغان کاین لولیانِ شوخِ شیرین‌کار شهرآشوب
چنان بردند صبر از دل که تُرکان خوان یغما را
ز عشق ناتمام ما جمال یار مُستَغنی است
به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را؟
من از آن حسن روزافزون که یوسف داشت دانستم
که عشق از پردهٔ عصمت برون آرد زلیخا را
اگر دشنام فرمایی و گر نفرین، دعا گویم
جواب تلخ می‌زیبد، لب لعل شکرخا را
نصیحت گوش کن جانا که از جان دوست‌تر دارند
جوانان سعادتمند پند پیر دانا را
حدیث از مطرب و مِی گو و راز دَهر کمتر جو
که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را
غزل گفتی و دُر سفتی، بیا و خوش بخوان حافظ
که بر نظم تو افشاند فلک عِقد ثریا را
-
شعر عاشقانه ناصر بجه‌ای
ناصر بجه‌ای شاعر غزل سرای قرن هفتم و هشتم است که اشعار عاشقانه و زیبایی دارد. نمونه‌ای از شعر ایشان در این زیر آماده کرده ایم.
گر در دل بی مهرش یک ذره وفا بودی
انصاف در این عالم همتاش کجا بودی
گر چشم کرم گه‌گه بر حال منش بودی
جان در قدمش کردن حقا که روا بودی
-
شعر عاشقانه فخرالدین عراقی
فخرالدین عراقی از شاعران، عارفان و نویسندگان صوفیِ بزرگ اهل توابع همدان در قرن هفتم می زیسته است.
با عشق تو ناز در نگنجد
جز درد و نیاز در نگنجد
با درد تو درد در نیاید
با سوز تو ساز در نگنجد
بیچاره کسی که از در تو
دور افتد و باز در نگنجد
با داغ غمت درون سینه
جز سوز و گداز در نگنجد
با عشق حقیقتی به هر حال
سودای مجاز در نگنجد
در میکده با حریف قلاش
تسبیح و نماز در نگنجد
در جلوه‌گه جمال حسنت
خوبی ایاز در نگنجد
با یاد لب تو در خیالم
اندیشهٔ گاز در نگنجد
آنجا که رود حدیث وصلت
یک محرم راز در نگنجد
وآندم که حدیث زلفت افتد
جز شرح دراز در نگنجد
چه ناز کنی عراقی اینجا؟
جان باز، که ناز در نگنجد
-
شعر عاشقانه جامی
در آخرین بخش معرفی اشعار عاشقانه، به سراغ جامی می‌رویم. جامی شاعر، ادیب و صوفی نامدار پارسی، موسیقی دان و همه چیزدان قرن نهم، ملقب به “خانم الشعرا” است. غزلیات جامی نیز از معروف ترین غزل‌های عاشقانه کهن ایرانی هستند.
دل فارغ ز درد عشق، دل نیست
تن بی درد دل جز آب و گل نیست
ز عالم رویت آور در غم عشق!
که باشد عالمی خوش، عالم عشق
غم عشق از دل کس کم مبادا!
دل بی عشق در عالم مبادا!
اردیبهشت بوک فروشگاهی نو
ایران، سرزمین فرهنگ، تمدن و هنر است. آثار شاعران بزرگ کشور ما از جمله میراث فرهنگی و تاریخی ما هستند که باید نام آن‌ها را زنده نگه داشته و زحماتشان در جهت پاداسداری از زبان و ادبیات پارسی را بزرگ بشماریم. اشعار عاشقانه روح انسان را جلا می‌بخشند. عاشقانه زندگی کنید و شعر عاشقانه بسیار بخوانید که زندگانی بی عشق معنایی ندارد. شما می توانید بهترین و عالی ترین شعرهای عاشقانه را از وب سایت رسمی اردیبهشت بوک با بهترین کیفیت در چاپ و جلد خریداری نمایید.
