کتاب اشتیاق به جهل

جهل و میل به جهل با وجود تفاوت‌ بسیارشان، در دوران ما، عصر انفجار اطلاعات و انتحار تکنولوژیک، نسبت نزدیکی دارند. ماجرای همه‌گیری کرونا و تلاش عجیب بخشی از دولتمردان و مردم و انبوه متخصصان دروغین در نادیده گرفتن بیماری و بی اهمیت جلوه دادن آن، توهم توطئه و اصرار به استفاده از عبارت‌هایی هم‌چون فریب سال و قرن و غیره، جهل، میل به جهل و انکار را در ملغمه‌ای عجیب به نمایش گذاشت. هجوم بی امان اطلاعات برآمده از شبکه‌های اجتماعی چنان اذهان محافظه‌کار و ساده‌لوح را مشوش می‌کند که مواجهه‌شان با حقیقت سویه‌هایی به خود می‌گیرد که تلاش در فرار همه‌جانبه از هرگونه فهمیدن و دانایی و انکار هرچیزی که بویی از حقیقتی تلخ بدهد، نمودی عجیب می‌یابد. کتاب «اشتیاق به جهل؛ چیزهایی که تصمیم می‌گیریم ندانیم و چرایی آن» پیرامون جهل و ماجراهایش در تاریخ و اکنون به بحث پرداخته و تحلیل می‌کند که چه‌طور و چرا به این ذلت دچار شده‌ایم که با وجود سپهر عظیم دانش در جهان، میل به نادانی و انکار دانایی و دانایان و تقبیح متخصصان و جست‌وجوگران دانش و حقیقت، به این حد گسترش یافته است. رناتا سالکل کتابی نوشته که فریب بزرگ قرن و هزاره را بازگشایی می‌کند، فریبی که بیش از هرکسی، تک‌تک ما با اشتیاق‌مان به جاهلی و دوری‌گزینی از مداقه و فهم درست جهان و پدیده‌هایش، به خودمان داده‌ایم و راه را برای گسترش نادانی چنان بازگذاشته‌ایم که هر سیاستمدار و عالم دروغینی می‌تواند فریب‌مان دهد. اشتیاق به جهل بازبینی انسان و شمایل بلاهت‌باری‌ست که از خویش ساخته، اینکه چه شده که آن میل مهارنشدنی، آن ساپینس، بدل شد به این میل ویرانگر، این خواست و اشتیاق تمام عیار به جهل! البته کتاب به سوی دیگری هم نگاه می‌کند و در تحلیلش با ظرافت خاصی به آن دریچه‌هایی که فرم‌هایی از جهل و نداستن به روی ما باز می‌کنند هم نظر می‌اندازد و آن بخش راهگشای ماجرا را در گدشته و امروز می‌بیند و به خوبی آن شکل از ندانستن را که می‌تواند گشایشی حاصل کند را نیز تفسیر می‌کند.