محمود دولت‌آبادي؛
“شیرینی زندگانی بیش از یک بار به کام آدم نمی نشیند..
اما تلخی هایش هربار تازه اند، هربار تازه تر!!”
محمود دولت‌آبادي، از كتاب كليدر
قلم بی‌همتای دولت‌آبادی بیش از ۵۰ سال است که به قوت خود باقی است و داستان‌های او، سفر به ژرفا و اعماق جامعه‌ای بوده که از آن برخاسته و خود آن را تجربه کرده است.
محمود دولت‌آبادی به باور بزرگان فرهنگ و هنر فارسی، نمونه برجسته ادیبی است که در آثارش هم می‌توان رد پای جدال بر سر تجدد و نوآوری در فن داستان‌نویسی و هم میراث گذشته‌ای دوردست را مشاهده کرد.
تجربه زنده سال‌ها تلاش؛
سیمین بهبهانی در وصف دولت‌آبادی می گوید: “نویسنده‌ای است که سیلان اندیشه‌اش قلمش را به ستوه می‌آورد و تکاپوی قلمش مچ دستش را.”
نام محمود دولت‌آبادی حاصل شکوهی بی‌سابقه از نسلی است که تاریخ هنر و ادب این سرزمین را بازآفرینی کرده‌اند؛ او امیدی است که حضورش همچنان زندگی می‌بخشد.
هنر در ذات اوست؛ کودکی محمود دولت‌آبادی با در دست گرفتن قلم و اشتیاق به هنر آغاز شده است و این علاقه کودکی، او را به سمت تهران و شروع تئاتر و نوشتن کشانده است؛ حضور کوتاه اما تاثیرگذار او در تئاتر و سینما، خیلی زود جای خود را به ورود جدی‌تر به دنیای نوشتن داد.
زبان گویای روستانشینان؛ دولت آبادی که رنج و مشقت مردم روستانشین را دیده و لمس کرده است در بخش بزرگی از آثار خود زبان حال و جزئیات زندگی روستانشینان و چادرنشینان خراسان را بازگو می‌کند؛ او راوی سادگی، صبر و قناعت این مردم است.
روایتی ساده و دلنشین: محمود دولت آبادی یک نویسنده واقع‌گرا است که با یک نثر پویا و زنده و بیان تمام و کمال واقعیت‌های یک ماجرا، روایت ملموس خود را مانند یک فیلم به نمایش در می‌آورد؛ او استاد توصیف چهره و حالات روحی قهرمانان داستان‌هایش است.
بر قله های افتخار: جوایز و افتخارات گوناگون زیادی در مسیر هنری دولت‌آبادی برای او به ارمغان آمده است که از مهم‌ترین آن‌ها برگزیده جایزهٔ ادبی یان میخالسکی سوییس و جایزه شوالیه ادب و هنر فرانسه است که نام او را درخشان تر از قبل کردند.
كتاب‌هاي برجسته محمود دولت‌آبادي:
کتاب “کِلیدَر“
نشر فرهنگ معاصر
روایتی که به باور احمد شاملو: “قله‌ای است که از مه بیرون است”
دولت آبادی این کتاب را از حدود بیست و هفت یا بیست و هشت سالگی شروع کرده و تا چهل‌ودو سالگی روی آن کار کرده است؛ کتابی که از آن به عنوان یک آرزوی مهم یاد می‌کند و آن را «یک یادگاری برای مردم آینده ما» می‌نامد.
رمانی به بلندای نام محمود دولت آبادی که در ۳هزار صفحه به نگارش در آمده است و خود او این کتاب را از لحاظ کمی و کیفی کامل‌ترین اثر خود معرفی می‌کند؛ روایت حماسی زندگی یک خانوادهٔ کرد ایرانی که به نیشابور خراسان کوچ کرده‌اند.
کتاب “جای خالی سلوچ“
نشر چشمه
داستان زندگی یک زن روستایی که تلاش می کند تا کانون خانواده را حفظ کند.
کتاب “نون نوشتن“
نشر چشمه
شرح‌حالی خود نوشت از محمود دولت‌آبادی که درباره احوال و روحیاتش است.
